ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΥΚΗ

Πιστεύω πάρα πολύ στην ομοιοπαθητική, γιατί παλιότερα χάρη σ’ αυτήν μου πέρασε μια αλλεργία που με ταλαιπωρούσε από παιδί. Ο οφθαλμίατρος μου δεν το πίστευε, αλλά αφού είδε εμένα πείστηκε (παρόλο που με είχε συμβουλέψει να μην πάω σε ομοιοπαθητικό γιατί δεν θα κάνω τίποτα) και μάλιστα έστειλε πολύ κόσμο μετά ο ίδιος σε ομοιοπαθητικό. Η ομοιοπαθητική είναι ακίνδυνη αλλά πάρα πολύ αποτελεσματική ακόμα και σε δύσκολα περιστατικά. Το δύσκολο είναι να βρουν το φάρμακο που ταιριάζει στον καθένα. Κάθε αρρώστια κρύβει από πίσω και ένα ψυχολογικό αίτιο. Οι ανασφάλειες μας, οι φοβίες μας, οι σχέσεις που έχουμε με την οικογένεια, τους φίλους, αν μας αρέσει ο εαυτός μας και πολλά άλλα διαμορφώνουν τη ψυχική και σωματική μας υγεία. Αν καταφέρει ο ομοιοπαθητικός να διεισδύσει στο μυαλό μας και στην σκέψη μας (με την δική μας βοήθεια) και να εντοπίσει την πραγματική αιτία που κρύβεται πίσω από την ασθένεια μας τότε είναι θέμα χρόνου να γίνουμε καλά. Ξέρω ότι όλα αυτά σας φαίνονται παράξενα και εγώ στην αρχή ήμουν πολύ αρνητική. Μέχρι που είδα τα αποτελέσματα με τα ίδια μου τα μάτια και από τότε πιστεύω. Όταν λοιπόν κάνω ομοιοπαθητική θεραπεία και δεν πάω καλά δεν την κατηγορώ αλλά λέω ότι δεν μου βρήκαν το σωστό φάρμακο και ψάχνω να βρω αυτόν που θα το βρει. Αυτά τα γράφω σήμερα, γιατί με μεγάλη μου χαρά βρήκα κάποιον στο internet που λέει ότι είχε λεύκη και με την ομοιοπαθητική του πέρασε!!! Διαβάστε και μόνοι σας:
http://www.insomnia.gr/forum/showthread.php?t=154936&page=9
Ξέρω και άτομα που έκαναν ομοιοπαθητική και δεν πέρασε η λεύκη, απλά δεν πήγαν στον κατάλληλο ομοιοπαθητικό. Μην τα παρατάτε εύκολα, να δοκιμάζετε θεραπείες ξανά και ξανά, στο τέλος θα τα καταφέρετε. Αν θέλετε να μάθετε λεπτομέρειες για την ομοιοπαθητική, τι είναι ,τι φάρμακα δίνει, αν έχει παρενέργειες κ.τλ. μπείτε στο:

http://www.homeopathy.gr/homgreek.htm
Δείτε με πιο τρόπο η ομοιοπαθητική προσπαθεί να μας κάνει καλά, διαβάστε τις ερωτήσεις που κάνουν στην πρώτη επίσκεψη και θα καταλάβετε.
www.therapeia.gr/omoio/themata/5/1.doc
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ ομοιοπαθητικής και κλασσικής ιατρικής είναι ότι η πρώτη προσπαθεί να εξαλείψει τα συμπτώματα ενώ η δεύτερη μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα προσπαθούν να τα καταπολεμήσουν. Έτσι αν κάποιος έχει άσθμα, με την ομοιοπαθητική δεν θα ξαναέχει ποτέ πρόβλημα, ενώ με την κλασσική μόλις παθαίνει κρίση πρέπει να παίρνει φάρμακα. Νομίζω ότι πρέπει να δοκιμάσετε, δεν έχετε να χάσετε απολύτως τίποτα, απλά βρείτε έναν καλό ομοιοπαθητικό.

Η ιστορία μου

Η περιπέτεια μου ξεκίνησε όταν ήμουν 20 χρονών, όταν ξαφνικά άρχισε να με πονάει η μέση μου. Έκανα εξετάσεις, πήγα σε πολλούς γιατρούς, ο καθένας έλεγε ότι ήθελε. Με τα πολλά το πήρα απόφαση ότι δεν βρίσκω άκρη, άλλωστε το άντεχα και τα παράτησα. Στα 28 έπαθα αυχενικό, είπαν ότι ήταν μυϊκό. Έκανα φυσιοθεραπείες αλλά πόναγα παρά πολύ. Ώσπου στα 30 μου άρχισαν να πονάνε τα γόνατα μου, μετά ακολούθησαν τα χέρια και στο τέλος πόναγα παντού. Έτσι άρχισε ένας μαραθώνιος σε γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, νοσοκομεία χωρίς όμως αποτέλεσμα αφού δεν μπορούσαν να κάνουν τι δουλειά τους, να διαγνώσουν δηλαδή τι έχω. Όλα τα έριχναν στο ψυχολογικό, η εύκολη λύση των γιατρών, όταν δεν βρίσκουν τίποτα. Η στεναχώρια είχε φτάσει στο ζενίθ και κάπου εκεί μου χτύπησε την πόρτα η λεύκη. Έκανα 3 βιοψίες και οι 3 διαγνώσεις διαφορετικές. Μάλιστα σε ένα μεγάλο δημόσιο δερματολογικό νοσοκομείο είπαν ότι δεν είχαν τα κατάλληλα μηχανήματα, για περαιτέρω έρευνες οπότε δεν ήξεραν αν είχα λεύκη η όχι, αλλά πληρώθηκαν γι’ αυτό! Ο θεός όμως ήταν μαζί μου και βρήκα μία φτιαχτή κρέμα από ένα φαρμακείο και η λεύκη έχει υποχωρήσει πάρα πολύ, μέχρι και εγώ κοντεύω να το ξεχάσω. Στο μεταξύ οι πόνοι συνεχιζόντουσαν, μπήκα και στο νοσοκομείο για ρευματολογικές εξετάσεις, έπαιζα το τελευταίο μου χαρτί. Όλες οι εξετάσεις όμως βγήκαν καθαρές. Τρελάθηκα, λέω τελικά οι γιατροί έχουν δίκιο, όλα στο μυαλό μου είναι, στο Δαφνί θα με κλείσουν. Από καθαρή τύχη ένας νευρολόγος διέγνωσε ινομυαλγία. Μία ρευματολογική ασθένεια που δεν ανιχνεύεται με εξέταση αίματος, παρά με ένα όργανο που λέγεται αλγόμετρο. Τα έχασα, καλά στο νοσοκομείο τι έκαναν; Εξαιτίας τους είχα χάσει πολύτιμο χρόνο. Τρελάθηκε και ο νευρολόγος! Στο μεταξύ όμως έχουν περάσει 6 χρόνια και ο Γολγοθάς δεν έχει τελειωμό. Τώρα αρχίζω μία νέα προσπάθεια, για να μπορέσω να το ξεπεράσω. Ποιος ξέρει τι θα συναντήσω πάλι μπροστά μου, όλοι οι άσχετοι σε μένα πέφτουν. Αλλά δεν θα παραιτηθώ ούτε λεπτό, θα το παλέψω και δεν θα σταματήσω μέχρι να πω τα κατάφερα. Τα προσπερνώ όλα και συνεχίζω, γιατί η επιθυμία μου για να ζήσω και να χαρώ είναι πιο δυνατή.

ΛΕΥΚΗ

Η λεύκη είναι πάθηση του δέρματος η οποία προκαλεί την καταστροφή των μελανοκυττάρων, με αποτέλεσμα την εμφάνιση λευκών κηλίδων στο δέρμα. Επειδή θεωρείται νόσος όλων των μελανοκυττάρων, μπορεί να επηρεάζονται και άλλα όργανα ή εξαρτήματα όπως μάτια, τρίχες και αυτιά.

Η λεύκη εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες αν και το 50% των περιπτώσεων παρουσιάζεται έως τα 20 έτη. Προσβάλει και τα δύο φύλλα εξίσου και δεν υπάρχει φυλετική εξαίρεση. Είναι μία πάθηση που επηρεάζει το 1-2% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η λεύκη θεωρείται κληρονομική. Το 1/3 των ασθενών με λεύκη, έχουν κάποιο οικογενειακό μέλος που πάσχει επίσης.

Η διάγνωση γίνεται από την κλινική εξέταση του ασθενούς, εντοπίζοντας τις λευκές βλάβες στο δέρμα. Η λάμπα του wood είναι πολύ χρήσιμη, κυρίως σε ανοιχτόχρωμα δέρματα που δύσκολα διακρίνονται οι λευκές περιοχές. Μπορεί να γίνει και μία μικρή βιοψία του δέρματος για επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Η αιτία που προκαλεί την λεύκη δεν είναι γνωστή. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι αυτοάνοσο νόσημα δηλαδή ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού δημιουργεί αντισώματα ενάντια στα δικά του μελανοκύτταρα και τελικά τα καταστρέφει.

Οι ασθενείς με λεύκη, έχουν αυξημένο κίνδυνο και για άλλες αυτοάνοσους νόσους και κυρίως αυτές που εμπλέκουν θυρεοειδή αδένα αλλά και για ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθυματώδης λύκος, μυασθένεια Gravis, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, κακοήθης αναιμία κ.λπ.

Οι περιοχές πού εντοπίζεται συνήθως η λεύκη είναι οι ακάλυπτες περιοχές όπως το πρόσωπο, σε σημεία όπου το δέρμα υφίσταται συνεχή τριβή όπως τα δάκτυλα των χεριών και οι μασχάλες. Επίσης η περιοχή γύρω από μελαγχρωματικούς σπίλους (ελιές), τα μάτια ,την μύτη, το στόμα, τον ομφαλό, τη περιγεννητική χώρα Σε σημεία που τραυματιζόμαστε (έγκαυμα ή κόψιμο) εμφανίζεται λεύκη.

Η λεύκη μπορεί να παρουσιάζει συμμετρικότητα.

Η θεραπεία της λεύκης δεν θεωρείται ικανοποιητική.

Αν η νόσος έχει περιορισμένη έκταση τότε εφαρμόζονται τοπικά κρέμες, που περιέχουν κορτικοστεροειδή, με σκοπό να καταστείλουν τοπικά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, περιορίζοντας έτσι την καταστροφή των μελανοκυττάρων. Πρέπει όμως να υπάρχει παρακολούθηση από δερματολόγο για να μην προκληθεί ατροφία του δέρματος.

Σήμερα μία από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες είναι η φωτοχημειοθεραπεία (PUVA). Η θεραπεία όμως αυτή μπορεί, να φτάσει και στα δύο χρόνια, να έχει παρενέργειες και χρειάζονται προφυλάξεις και ειδικός εξοπλισμός. Το φυσιολογικό χρώμα του δέρματος επανέρχεται σε ποσοστό 60-70% των ασθενών.

Εφαρμόζονται και χειρουργικές μέθοδοι αλλά δεν χρησιμοποιούνται ευρέως.

Μπορεί να γίνει αποχρωματισμός του υγιούς δέρματος με λευκαντικές κρέμες, αν η λεύκη έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε όλο το σώμα. Το αποτέλεσμα είναι μόνιμο.

Πρέπει να γίνεται χρήση αντιηλιακού με δείκτη προστασίας πάνω από 25,όλο το χρόνο, ώστε να προλαμβάνονται τα εγκαύματα στις λευκές περιοχές του σώματος.

Μπορούν να καλύπτονται οι λευκές κηλίδες με ειδικά make-up.

Η λεύκη δημιουργεί σε ορισμένους ασθενείς το αίσθημα της ντροπής και τους προκαλεί ανησυχία και άγχος. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στα νέα άτομα που φοβούνται μήπως δεν γίνουν αποδεκτοί από το άλλο φύλλο.

Η λεύκη μπορεί να επιδεινωθεί από το στρες, ένα ισχυρό σοκ και από έντονη στεναχώρια.

Τα τελευταία νέα για την θεραπεία της λεύκης είναι ενθαρρυντικά. Βρετανοί ερευνητές σε πειράματα που έκαναν σε εκτεθειμένα ποντίκια σε υπεριώδη ακτινοβολία UVB βρήκαν ότι η πιπερίνη (χαρίζει στο πιπέρι την καυτερή του γεύση) και άλλα δύο παράγωγά της ενεργοποιεί την παραγωγή μελανίνης που επανέρχεται σταδιακά σε σχεδόν φυσιολογικό επίπεδο.

Τις τελευταίες εβδομάδες λόγω του θανάτου του Michael Jackson ξαναήρθε στο προσκήνιο το ξεχασμένο και άλυτο θέμα της λεύκης. Ας ελπίσουμε ότι με την αφορμή αυτή η ιατρική κοινότητα θα σκύψει περισσότερο σε αυτό το ευαίσθητο θέμα που βασανίζει εκατομμύρια ανθρώπους.

Μέχρι τότε όμως κρατήστε την αυτοπεποίθηση σας ψηλά και αναζητήστε άτομα που σας βλέπουν με τα «μάτια της καρδιάς».